29/7/09

Νόστος - Κατερίνα Γώγου

Το βασίλειο μου
πέρα από τις αφετηρίες όλων των ανέμων
είναι ορατό
από την άλλη μεριά των γαλανών βουνοκορφών.
Με χωρίζει απ’ τους δικούς μου
ένας κακόγουστος με ψεύτικη ημερομηνία θανάτου
μαρμάρινος σταυρός
εκείνου νομίζω που ονομάσανε πατέρα μου.
Είναι μακρύς ο δρόμος
κι εγώ έρχομαι από πολύ μακριά με σκόνη.
Το άλογό μου
τηρώντας τους νόμους της φυλής
με το σπαθί βουτηγμένο στον ήλιο
το έσφαξα.
Με σύρανε ΕΔΩ.
Είμαι ακόμα ΕΔΩ.
Στο βασίλειο της χειρότερης ταπείνωσης.
Στο κράτος της Ανάγκης.

πηγή

2 σχόλια:

AlexMil είπε...

Το κράτος της ανάγκης,
αυτό της υποταγής
και των ληξιαρχικών λύσεων,
της υποχρεωτικής λογικής
και των μονοδρομημένων λύσεων.

Γεια σου
Δυνατοί στοίχοι, ωραία επιλογή

DaisyCrazy είπε...

αγαπώ τη γώγου. όλα τις τα ποιήματα και κειμενα είναι ένα φτύσιμο στο κατεστημένο, στο βόλεμα, στη σιωπή, τη συνενοχή.