Την μια μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι —
η όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.
Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Aυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει·
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.
_________________________________________
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο το ποίημα του Καβάφη. Καμιά φορά έτσι νιώθει κανείς, ιδιαίτερα όταν μπαίνει το φθινόπωρο.
Όντως καμιά φορά με την αρχή του φθινοπώρου το νιώθω κι εγώ αυτό..
Δημοσίευση σχολίου