23/4/09

LES MORTES M' ECOUTENT... (μεταφρ. Κ.Καρυωτάκης)


(Jean Moreas)

Μέσα στους τάφους κατοικώ, μόνο οι νεκροί μ' ακούνε,
εχθρός πάντα θανάσιμος θα μείνω του εαυτού μου,
οι ανίδεοι και οι αχάριστοι τη δάφνη μου κρατούνε
οργώνω κι άλλοι χαίρονται το κάρπισμα του αγρού μου.

Κανένα δε ζηλοφθονώ. Η οδύνη τι με νοιάζει,
τριγύρω το ακατάλυτο μίσος, η καταφρόνια!
Αρκεί μόνο που όσες φορές το χέριμου σε αδράζει,
ολοένα πιο τερπνά αντηχείς, ω λύρα μου απολλώνια.

2 σχόλια:

jacki είπε...

Ω αγαπημένε νεκρέ..κανέναν δε ζηλοφθονώ..
Καλημέρα.

DaisyCrazy είπε...

"μόνο οι νεκροί μ' ακούνε,
εχθρός πάντα θανάσιμος θα μείνω του εαυτού μου" συγκλονιστικοί στίχοι!
jacki μου καλημέρα.