26/7/09

Ο ονειροπόλος V - K.Kαρυωτάκης

V

Τώρα η ιστορία αυτή έχει τελειώσει. Στο απομονωτήριο του ασύλου που βρίσκεται, η νύχτα και η μέρα τού είναι το ίδιο αδιάφορες. Αν μπαίνει από το φεγγίτη λίγο φως, το κοιτάζει για μια στιγμή κ' έπειτα το επιστρέφει με όλη του την καρδιά. Βλέπει το φωτεινό εκείνο τετραγωνάκι, δειγματολόγιο σε σχήμα βιβλίου, ν' αλλάζει χρώματα, σα να το φυλλομετρά το αόρατο χέρι του Θεού. Ροζ, μπλε, πράσινο, μωβ... Αυτός όμως προτιμά το βελούδινο μαύρο που προεκτείνεται στο δωμάτιο όταν νυχτώσει.

Έτσι περνούνε οι ώρες, έτσι περνούνε οι μέρες κάθε ευτυχισμένου ονειροπόλου. Μένει ολομόναχος, ακίνητος μέσα στους τέσσερες τοίχους, σαν παλιά λιθογραφία στην κορνίζα της. Έχει το συναίσθημα ότι επραγματοποίησε το μεγάλο σκοπό της ζωής του. Τίποτε δεν αλλάζει από όσα τον περιστοιχίζουν. Και ο Χρόνος δεν υπάρχει.

4 σχόλια:

marianaonice είπε...

...Και ο χρόνος δεν υπάρχει...
Έτσι είναι!
:))

DaisyCrazy είπε...

ναι ο χρόνος είναι κατασκευή του ανθρώπου που άλλωτε το βοηθά και συχνά τον βασανίζει.

Διάττων είπε...

Σε ξαναβρήκα μετά από καιρό. Χαίρομαι που ανεβάζεις πάλι Καρυωτάκη!

DaisyCrazy είπε...

Καλημέρα. Ανεβάζω όλους τους αγαπημένους μου ποιητές.