16/12/25

Ballade - François Villon

 Στη χώρα μου είμαι σε χώρα μακρινή


γελάω κλαίγοντας, χωρίς ελπίδα περιμένω


διασκεδάζω χωρίς ευχαρίστηση καμιά


είμαι δυνατός κι όμως δύναμη δεν έχω,


ούτε εξουσία


τίποτα δεν μου ανήκει:


η αβεβαιότητα είναι η μόνη μου περιουσία.


Κερδίζω σ’ όλα κι όμως χαμένος παραμένω.


Όταν ξημερώνει, στο Θεό λέω καληνύχτα


κι όταν ξαπλώνω φοβάμαι πως θα πέσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: