από το γερμανικό του Heinrich Heine
"Πες, η αγάπη τι έχει γίνει,
στα τραγούδια σου που υμνούσες,
της καρδιάς η φλόγα εκείνη,
που σ΄εθέρμανε κι εζούσες;"
Είναι η φλόγα στάχτη κρύα
είναι τάφος η καρδιά μου
κι είναι οι στίχοι μια υδρία
με την τέφρα του έρωτα μου.
στα τραγούδια σου που υμνούσες,
της καρδιάς η φλόγα εκείνη,
που σ΄εθέρμανε κι εζούσες;"
Είναι η φλόγα στάχτη κρύα
είναι τάφος η καρδιά μου
κι είναι οι στίχοι μια υδρία
με την τέφρα του έρωτα μου.
2 σχόλια:
Με "προκαλείς" λοιπόν και θα σου γράψω κάτι που δε νομίζω να το βρεις εύκολα (εννοείται ότι είναι του Καρυωτάκη)...
Αν τη ζωή περνούσαμε την ίδια έχοντας άτι,
ή αρρωστημένα γέρναμε παιδιά του ρεμβασμού,
φεύγουμε δίχως απ' εδώ να 'χουμε πάρει κάτι,
ούτε και την ενθύμηση του μάταιου ερχομού.
Ειλικρινά, απολαμβάνω αυτή την επικοινωνία μας...Καλό απόγευμα...
Όντως δεν το είχα υπόψη μου και ευχαριστώ που το μοιράζεσαι μαζί μου. Να ’σαι καλά!
Καλημέρα..
Δημοσίευση σχολίου