Κι ακόμη τρέμουν οι καρδιές μας μέσα – μέσα
Γιατί βαθειά μας ξύπνησαν τ’ αρχαία τρεχάματά μας.
Και ξεφυλλίζουνε τα φύλλα
Πάρα πολλών ετών
Ίσως γι’ αυτό δεν ανεβήκαμε στη γέφυρα των άλλων,
Μα πέσαμε στα κύματα και γίναμε ένα
Με την δική τους έκτασι και το δικό τους βάθος…
Κ’ έτσι,
Όσο κι αν τύχη να μεταβληθούνε τα χαράματα,
Όσο κι αν τύχη να τροποποιηθούνε τα καράβια,
Πάνω γραμμή,
Κάτω γραμμή,
Θα τρέχουνε τα κύματα,
Θα τρέχω με τα κύματα,
Θα τρέχουμε τα κύματα,
Όποια κι αν είναι εμπρός μας τα λιμάνια.
Από την ποιητική συλλογή «Οι κύκλοι του ζωδιακού»
Εκδόσεις Άγρα ~ 2018
Ανδρέας Εμπειρίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου