Θ’ανατέλλω - Γιάννης Αγγελάκας/Τρύπες

Μπορεί να μ' έχεις από κάτω
Και με το ζόρι να με θάβεις στη σιωπή
Να επιμένεις πως μου αξίζει ένα άδειο πιάτο
Και σα σκυλί να με κλωτσάς μέσ' τη βροχή

Μα όσο και αν θες να το πιστεύεις
Πως μου 'χεις πάρει κιόλας τη ψυχή
Ακόμα κι όταν θα νομίζεις
Πως πια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω,
θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια
της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θ' ανατέλλω

Μπορεί αν θες μ' ένα σου ψέμα
Να με κρατάς μέσα στη λάσπη
Κι αν πάλι χρειαστεί
Να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια
Και να με βγάζεις σα σκλαβάκι στο σφυρί

Μα όσο και αν θες να το πιστεύεις

 Πως μου 'χεις πάρει κιόλας τη ψυχή
Ακόμα κι όταν θα νομίζεις
Πως πια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω,
θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια
της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θ' ανατέλλω

πηγή

πηγή φώτο