Με σκαλίζεις σαν ξερό χωράφι
Κι ό,τι σάπιο κι άχρηστο βρίσκεις το αγαπάς
Το χρυσάφι μου το πετάς στα σκουπίδια
Αναλογίζομαι την ώρα που θα φεύγεις
Νομίζοντας πως πήρες ό,τι ήθελες να πάρεις
Δίχως ποτέ να σου περάσει απ'το μυαλό
Πως πήρες ό,τι σου άξιζε να πάρεις.
Πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;
εκδ. Λιβάνη, 1999
1 σχόλιο:
Άσχημο να νομίζεις πως η ευτυχία βρίσκεται αλλού και αυτή να είναι μπροστά σου !!
Δημοσίευση σχολίου