Αυριο θα πεθάνω
Μα δεν το ξέρω
Κι ετσι κάθομαι κι ονειρεύομαι
Και με κυρίεψε η αγωνία
Για την καταστροφή
Που δε θα με προλάβει
Και χαιρομαι για τις αγνώριστες χαρές
Και πολεμώ για τ’άφταστα όνειρά μου
Αύριο θα πεθάνω
Και σκέφτομαι να σπείρω αγρούς
Και σκέφτομαι να ζήσω
Να γεράσω
Σπίτια να χτίσω κι εκκλησίες
Και κλαίω για τους νεκρούς μου αγαπημένους
Που ΄θστερά μου θα πεθάνουν
Και για τ’απροφταστα παιδιά μου, σκεφτομαι
Σπάργανα πρεπει να ετοιμάσω
Αύριο
που θα πεθάνω
2 σχόλια:
Έξοχη ελληνίδα ποιήτρια, που όμως δεν την ξέρουν πολλοί. Της είχα κάνει αφιέρωμα τον περασμένο Φλεβάρη...
ναι από σένα την ανακάλυψα και σ’ευχαριστώ πολύ γι’αυτό :)
Δημοσίευση σχολίου