Έλειπες όλη τη ζωή μου.
Δεν ήταν ανάγκη να γνωρίζω
ότι στον κόσμο που αναπνέω
και πατώ
υπάρχεις εσύ, το στόμα και τα μάτια
και τα χέρια σου,
το δέρμα το λευκό σου
και η φωνή σου
που στέκεται
σαν κόμπος στον λαιμό μου
και με πνίγει
σε ένα σύμφωνο υγρό
που κελαρύζει στο μυαλό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου