Γέρασες, φίλε, και βουβάθηκαν τα μάτια σου, δεν τραγουδάνε πια, όπως πρώτα, δεν μιλούν, δεν ψιθυρίζουν καν. Δυό σκοτεινά παράθυρα τα μάτια σου, χτισμένα, και πια δεν φτάνει ώς εμένα η μέσα μουσική σου. Υπάρχει, αλήθεια, ακόμα αυτή η μέσα μουσική ή μήπως είσαι ώς εκεί χτισμένος, ώς τα μύχια της ψυχής σου, πλήρης σιωπής και συμπαγής σαν πέτρινο άγαλμα;
Εσωτικά τοπία, 1991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου